هنگامی که صبح دیروز بهای اونس طلا بر فراز سطح ۱۷۶۰ دلاری قرار گرفت و رکورد ۹۱ ماهه را جابه‌جا کرد، بسیاری از تحلیلگران روند اونس را افزایشی می‌دیدند و آن را آماده ثبت رکوردهای جدید می‌دانستند. کمتر کسی تصور می‌کرد که تا عصر، اونس تا ۱۷۳۰ دلار نیز عقب بنشیند. یک خبر کافی بود تا اطمینان به آینده اقتصاد، حداقل به شکل مقطعی و هیجانی افزایش یابد و همین افزایش اطمینان، سبزپوشی دسته‌جمعی بازار‌های سهام و سقوط اونس را رقم بزند.
در آغاز سال جدید تحلیل‌های متفاوتی درباره اقتصاد ایران در این سال مطرح شده است؛ تحلیل‌هایی که در بسیاری از موارد چشم‌اندازه مناسبی را برای اقتصاد ایران ترسیم نمی‌کند.
علی سعد‌وندی، اقتصاددان: «کارآفرینان و فعالان اقتصادی سال آینده بیش از سال‌های ٩٧ و ٩٨ هوشمندی به خرج دهند تا بتوانند به سلامت از پیچ خطرناک اقتصاد گذر کنند.» او همچنین سیاست‌گذاران اقتصادی کشور را نیز به توجه به سیاست‌های اقتصادی روسیه در سال‌های اخیر که این کشور درگیر فشارهای اقتصادی خارجی بوده است، فراخواند و رفتن به راه روسیه را در اقتصاد به آن‌ها توصیه کرد
گام پنجم تعهدات برجامی همزمان با افزایش تنش‌های میان ایران و آمریکا، به طور قطع اثرات اقتصادی برای کشور ما به همراه خواهد داشت. اما آیا این اثر یک شوک بزرگ ایجاد خواهد کرد؟ سعید مسگری می گوید:حتی اگر برجام به طور کامل از بین برود اثر چندانی بر اقتصاد نخواهد داشت. در واقع تحریم‌های جدید که ممکن است درآینده بازگردد جزو تحریم های درجه اول از نظر اثرگداری بر اقتصاد ایران نیستند
گام چهارم کاهش تعهدات برجامی به دستور رئیس جمهوری کشورمان انجام می شود، موضوعی که باید دید می تواند در ادامه به اقتصاد کشور شوک جدیدی وارد کند و یا مانند سه گام پیشین تغییر تکانه ای رخ نخواهد داد.
شاخص بازار بورس رکوردهای پی درپی می زند و سرمایه خرد زیادی به سمت این بازار سرازیر شده است، موضوعی که هم می تواند جنبه مثبت داشته باشد و هم شاید کمی خطرناک به نظر برسد.
دو اتفاق مهم طی ماه‌های گذشته می‌توانست ایران را با شوک های اقتصادی عجیب و غریب مواجه کند. هدف قرار دادن پهپاد آمریکایی و منازعه نفتکش‌ها در منطقه خلیج فارس هر دو تاثیر چندانی بر شاخص‌های اقتصادی نگذاشت. آیا اقتصاد ایران در برابر فشارهای خارجی ضربه‌گیر شده است؟